Velet - Roman olur yazsam seni

Roman olur yazsam seni
Şu semada yıldız gibi
Gözlerin gözlerime renktir benim
Aynı kefen sarsın bizi
Roman olur yazsam bizi
Taşıyo' bak defterlerim
Ellerin ellerime değsin benim
Aynı gece sarsın bizi
Kafamdaki sesler beni yorar hepten
İçimde bi' şeyler, boğulurum yekten
İnandığın herkesin gidişini seyret
Bana sen kal, kimse mühim değil
İhaneti sevmem vedalara küsken
Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez gel

Ruhum sana bağlı uçurumda bazen
Ama bazen ben de benden kopar gibiyim
Kendimden hâlâ seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de, uçar gelirim
Kendimden hâlâ seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de, uçar gelirim
Yine dökülüyo' deftere sitem
Biraz fazla içtim, kızma
Şiirim hediyem sana
Yârim saçlarına cenneti sürer
Ben de nasibimin kokusuna mest olurum sen diye


Öyle gözleri var, keskin bi' bıçak
Bende bi'çok yara birikti de kan akmadı daha
Bi' cihan gezdim ama görmedi şu gözlerim
Senden özelini, hem de güzelini
Roman olur yazsam seni
Baş ucuna koy sen beni
Güneşin doğuşunu izler gibi
Karanlığa sor sen beni
Acı bizi bekler, acı bizi besler
Beyazımı boyama, siyahıma renk ver
Bu gecede yek gel, dileğim hep sev
Bana sen kal, kimse mühim değil
İhanete gelmem ben bana küsken
Karışırım rüzgâra, tüm alemi gez gel
Ruhum sana bağlı uçurumda bazen
Ama bazen ben de benden kopar gibiyim
Kendimden hâlâ seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de, uçar gelirim
Kendimden hâlâ seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de, uçar gelirim